تاریخچه ساعت های کرنوگراف از سال 1816
سلام و درود خدمت همراهان عزیز گالری ایمان واچ ، در کنار شما هستیم برای معرفی تاریخچه ساعت های کرنوگراف از سال 1816 ، امیدوارم که از این مقاله نهایت استفاده و لذت را ببرید .
کرنوگراف یک نوع خاص از ساعت می باشد که از آن بعنوان یک کرنومتر همراه با ساعت نمایشگر استفاده میشود ، معمولا یک کرنوگراف پایه دارای یک عقربه دوم و یک شماره گیری فرعی دقیقه ای است . با فشار پی در پی می توان آن را متوقف ، راه اندازی و یا به صفر بازگرداند .
کرنوگراف هایی نیز هستند که از پیچیدگی های بیشتری برخوردار هستند همانند چندین شماره فرعی برای اندازه گیری ثانیه ، دقیقه ، ساعت و یا حتی کسری از ثانیه را نشان دهد .
ناگفته نماند که بسیاری از کرنوگراف های مدرن تری نیز هستند که از حاشیه های متحرک بعنوان تاکی متر برای محاسبات سریع مسافت یا سرعت استفاده میشود.
شخصی به نام لویی موینت در سال 1816 کرنوگراف را برای استفاده بعنوان ردیابی اجرام نجومی اختراع کرد . وی علاوه بر اختراع کرنوگراف همچنین پدر فرکانس بالا نیز میباشد .
استفاده هایی که از کرنوگراف ها شده است شامل مسابقات اتومبیل رانی ، خلبانی هواپیما ، مانور زیر دریایی ، غواصی و همچنین در اواسط تا اواخر دهه 1800 از کرنوگراف ها در آتش توپخانه به شدت استفاده میشد .
از دهه ی 1980 برای تمامی ساعت ها از جمله ساعت های دیجیتالی که دارای عملکرد کرنومتر بوده اند نیز از این اصطلاح ( کرنوگراف ) استفاده میشده است .
در واقع اولین کرنوگراف به دستور پادشاه لوئیس در سال 1821 توسط نیکلاس ماتیو ریوسک اختراع شد ، پادشاه لذت بسیاری را در زمان تماشای مسابقات اسب دوانی می برد و اما میخواست بداند که دقیقا چه مدت زمانی برای هر مسابقه صرف میشود ، بنابراین نیکلاس کرنوگراف را اختراع کرد ولیکن تا زمان کشف کرنوگراف جیبی لویی مونه سال 2013 ریوسک بعنوان مخترع در نظر گرفته شده بود .
در ابتدای قرن بیستم ، اکثر کرنوگراف ها با قاب های ثابت بعنوان عملکرد تاکی متر عرضه میشد و اما شرکت ساعت هیور یک مدل با سرعت سنج قاب چرخشی در سال 1985 برای محاسبات پیچیده تر معرفی کرد .
حاشیه های تاکی متر در واقع امکان محاسبه سریع سرعت و یا مسافت را موجب میشود ، قاب های چرخشی نیز امکان محاسبات پیچیده تر یا مکرر را بدون نیاز به تنظیم مجدد تایمر فراهم میکند
کرنوگراف به سرعت در میان هوانوردان محبوب شد بدلیل محاسبات سریع و زمان بندی دقیق .
و اما بدانیم که در سال 1969 اولین کرنوگراف خودکار توسط عده ای از شرکت های ساعت سازی توسعه داده شد .
در اوایل قرن بیستم کرنوگراف های جیبی بسیار محبوب بودن ولیکن امروزه اکثر کرنوگراف ها به شکل ساعت های مچی مورد پسند همگان است .
در واقع کرنوگراف ها دستگاه های فوق العاده پیچیده ای هستند اما عملکرد تمامی آنها برای نشان دادن دقیق زمان سپری شده و بعنوان ساعت می باشد .
کرنوگرافی که توسط ریوسک اختراع شده بود شامل دو وجد بالا و پایین بود در واقع نسبتا ساده بود .
قسمت بالایی یک سوزن قلم مانندی به آن متصل بود و قسمت پایینی دارای یک حوض جوهر بود ، هنگامی که فعال میشد قسمت بالایی بر روی قسمت پایینی فشار وارد میکردو حول محور مرکزی میچرخد که سوزن را میکشد .این جوهر را به شکل دایره ای میکشاند و زمانی که سپری شده است توسط خط جوهر به وجود می آید و ثبت میشود .
کرنوگراف های خودکار و غیر دیجیتالی نیازی به باتری ندارند زیرا مچ کاربر انرژی جنبشی را فراهم میکند که بعنوان منبع انرژی برای کارکرد این ساعت میباشد.
در طول روز حرکاتی که مچ کاربر دارد باعث میشود یک روتور نیم دایره ای مجبور شود تا یک محور درون ساعت را روشن کند ، روتور به یک جغجغه متصل میباشد که فنر اصلی را در ساعت میپیچد تا برای استفاده همیشه آماده باشد .